Selecteer een pagina

Werkplaats 2016

2-4 mei 2016; Cambridge, MA

173 onderzoekers, clinici en experts op het gebied van Progeria verzameld in het Royal Sonesta Hotel & Conference Center in Cambridge, MA voor de 8e editie van de Progeria Research Foundatione Internationale wetenschappelijke workshop: aan tafel, rond de wereld.  25 sprekers en 46 posterpresentaties van 14 landen toonden belangrijke wetenschappelijke bevindingen, presenteerden de voortgang in het vertalen van benchonderzoek naar potentiële therapeutische behandelingen en inspireerden toekomstige samenwerkingen tussen de onderzoeks- en medische gemeenschappen. De breedte en reikwijdte van het werk breidt zich elk jaar uit, aangezien onderzoekers en clinici werken aan de gezamenlijke doelen van het vinden van een remedie voor progeria en het ontrafelen van het mysterie van veroudering en verouderingsziekten.

Deelnemers aan de 8e internationale wetenschappelijke workshop van de Progeria Research Foundation: Across the Table, Around the Globe.

De vergaderagenda in één oogopslag:

  • Kinderen en ouders die met progeria leven: peuters en tieners
  • Resultaten van klinische onderzoeken en ontdekkingen van biomarkers
  • Nieuwe farmacologische interventies
  • Moleculaire en cellulaire mechanismen in HGPS en veroudering
  • Presentatie door Francis S. Collins, directeur van NIH
  • Opkomende therapieën
  • De volgende fase: strategieën voor de toekomst - wetenschap en geneeskunde komen samen

PRF eert Dr. Frank Rothman:

Frank Rothman, PhD, Professor en Provost Emeritus aan de Brown University en een van de oorspronkelijke leden van The Progeria ResearchFoundation Medical Research Committee, werd erkend voor zijn vele bijdragen aan PRF. Dr. Rothman ontving zijn Ph.D. in organische chemie in 1955 van Harvard University, en stapte toen over naar het opkomende vakgebied van moleculaire genetica. Hij trad in 1961 toe tot de faculteit van Brown University en gaf cursussen in biochemie, genetica, moleculaire biologie en veroudering, waarbij hij verschillende onderwijsprijzen won. Dr. Rothmans onderzoek naar de regulatie van genexpressie in bacteriën en cellulaire slijmzwammen werd gefinancierd door negen opeenvolgende beurzen van de NSF. Hij was voorzitter van de Brown University Undergraduate Curriculum Committee en was de oprichter van het Graduate Program in Molecular and Cell Biology. Van 1984 tot 1990 leidde hij als decaan van Biologie de hervorming van de inleidende biologiecursussen en was hij programmadirecteur van Browns beurs voor Undergraduate Biology van HHMI. Van 1990-1995 was hij Provost van Brown University, een rol die hem bij alle institutionele kwesties met betrekking tot wetenschap, wiskunde en technisch onderwijs betrok. Sinds zijn pensionering van Brown University in 1997 is hij actief geweest bij de Progeria Research Foundation als instrumenteel lid bij het organiseren van veel van de PRF wetenschappelijke workshops en sub-specialiteitsbijeenkomsten, waardoor hij met succes de grenzen van Progeria-onderzoek heeft verlegd en het veld heeft gebracht waar het nu is.  Leslie Gordon, MD, PhD bedankte Dr. Rothman voor zijn 18 jaar durende dienst aan The Progeria Research Foundation.

PRF-8e Samenvatting internationale workshop:

Bill, Tina, Ian en Meghan Waldron; Laura en Zoey Penny; Heather Ryan en Carly Kudzia

De workshop begon met een familiepanel getiteld Children and Parents Living with Progeria: Toddlers and Teens, gemodereerd door Leslie Gordon, MD, PhD (Progeria Research Foundation). Onderzoekers hadden de unieke kans om een aantal mensen te ontmoeten die hun werk zou kunnen helpen: Meghan Waldron, haar broer, Ian, en haar ouders Tina en Bill; Carly Kudzia, samen met haar ouders Heather en Ryan; en Zoey Penny met haar moeder, Laura. Meghan sprak over haar ervaring met leven met Progeria en las een gedicht dat ze onlangs had gepubliceerd in het tijdschrift Stone Soup. Carly en Zoey beantwoordden vragen van het publiek en leidden de hele groep in een levendig spelletje Simon Says. Ouders in het familiepanel beantwoordden vragen van het publiek en bedankten de onderzoeks- en medische gemeenschappen voor hun werk om een remedie te vinden.

Leslie Gordon, MD, PhD (Progeria Research Foundation, Boston Children's Hospital, Alpert Medical School aan BrownUniversity, VS) introduceerde de plenaire spreker, Vicente Andrés, PhD (Centro Nacional de Investigaciones Cardiovasculares (CNIC), Spanje), die op welsprekende wijze sprak over de baanbrekende preklinische onderzoeksresultaten die hebben geleid tot klinische proeven met kinderen. Hij merkte de bescheiden klinische voordelen op die tot nu toe zijn behaald voor kinderen met Progeria en benadrukte het belang voor onderzoekers om het fundamentele en medische onderzoek voort te zetten dat nodig is om efficiëntere therapieën te vinden om Progeria te behandelen en te genezen.

Dag 2 begon met een sessie met de titel: Klinische uitkomsten en biomarkerontdekking bij HGPS. Leslie Gordon, PhD, MD, trapte de sessie af met een overzicht van de natuurlijke geschiedenis van de ziekte bij HGPS en de veelbelovende resultaten van de klinische proeven van het Boston Children's Hospital. Ashwin Prakash, MD (Boston Children's Hospital, VS) en Brian Snyder, MD (Harvard Medical School, Boston Children's Hospital, VS) presenteerden hun bevindingen op het gebied van cardiologie en musculoskeletale manifestaties uit hun werk met de klinische proeven. Monica Kleinman, MD (Boston Children's Hospital, VS) presenteerde de resultaten van de Triple Therapy Trial. Zhongjun Zhou, PhD (University of Hong Kong, Hong Kong) presenteerde zijn pilot klinische proef met resveratrol als een potentieel nieuw therapeutisch medicijn voor HGPS - zijn resultaten zijn nog in behandeling. De sessie ging verder met Marsha Moses, PhD (Harvard University, Boston Children's Hospital, VS) spannend werk met biomarkers - een methode om te testen of behandelingen werken met behulp van niet-invasieve methoden. Jesús Vázquez, PhD (CNIC, Spanje) sloot de ochtend af met een presentatie over de ontwikkeling van een nieuwe techniek om de ophoping van lamin A en progerine in het bloed te kwantificeren.

De middagsessie ging verder met farmacologische interventie in HGPS- en verouderingsmodellen. Brian Kennedy, PhD (Buck Institute, VS), presenteerde bevindingen over muizenstudies waarin resveratrol en rapamycine werden getest, en Fernando Osorio, PhD (Universidad de Oviedo, Spanje) keek naar NF-kB-signalering bij muizen en concludeerde dat DOT1L een potentieel nieuw doelwit is voor HGPS-behandeling. Dudley Lamming, PhD (University of Wisconsin-Madison, VS) presenteerde bevindingen die erop wezen dat eiwitarme diëten mTORC1, een proteïnekinase waarop rapamycinebehandeling is gericht, aanzienlijk kunnen verminderen zonder dezelfde negatieve bijwerkingen. Claudia Cavadas, PhD (University of Coimbra, Portugal) toonde haar veelbelovende resultaten van NPY die verschillende kenmerken van cellulaire veroudering in HGPS-cellen redde en Delphine Larrieu, PhD (University of Cambridge, Verenigd Koninkrijk) presenteerde opwindende bevindingen die erop duiden dat remodelin- en NAT10-remming een duidelijke verbetering laten zien bij HGPS-muizen.

De avonden van dag 1 en dag 2 werden afgesloten met posterpresentaties over onderwerpen variërend van nieuwe potentiële therapeutische doelen voor behandelingen zoals Gherlin en JH4, tot potentiële biomarkers en technologie voor niet-invasieve maatregelen om de werkzaamheid van behandelingen te bepalen, tot nieuwe ontdekkingen bij patiënten met atypische progeria en recente bevindingen uit klinische onderzoeken.

Titels

  • PRF in cijfers en de programma's van de Progeria Research Foundation
  • Somatisch mozaïcisme met twee populaties van progerine-producerende
  • MutatiesMultiplex Screening van Plasma Biomarkers in Hutchinson-Gilford Progeria Syndroom
  • Ghreline verbetert de klaring van progerine en redt het senescente fenotype van menselijke Hutchinson-Gilford Progeria-syndroomcellen
  • De Progeria Research Foundation Cel- en weefselbank en het diagnostisch programma
  • Subgingivaal microbieel profiel van personen met Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom: vergelijking met parodontale gezondheid en parodontale ziekte met behulp van microarray voor identificatie van menselijke orale microben
  • De ‘alfabetsoep’ van MRI-hersenscans voor progeria
  • Endotheliaal fenotype bij Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Verstoorde centrosoomoriëntatie en nucleaire beweging in migrerende fibroblasten zijn kenmerkend voor vroegtijdige en normale veroudering
  • Progerine en lamin-A worden in gelijke mate gefosforyleerd in iPSC-afgeleide mesenchymale stamcellen: kwantificering door middel van fijne-excisie- en uitlijningsmassaspectrometrie (FEA-MS)
  • Onderzoek naar de rol van de canonieke Wnt-β-catenine-signaalroute tijdens osteogene differentiatie en botkwaliteit bij het Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Een nieuwe vorm van laminaat-airco
  • Everolimus verbetert het fenotype van laminopathiecellen
  • Schema en overzicht van klinische onderzoeken naar progeria
  • De Δ35- en Δ50-deleties verstoren O-GlcNAc-gemodificeerde 'sweet spots' die uniek zijn voor de lamin A-staart: implicaties voor de metabole (dis)regulatie van lamin A
  • Identificatie van causale mutaties bij atypische progeria door middel van exoomsequentiebepaling
  • Ontwikkeling van een ultrasensitieve immunoassay voor de kwantificering van progerine in matrix
  • Atherosclerose bij Progeria: Inzicht uit nieuwe muismodellen met alomtegenwoordige en VSMC-specifieke progerine-expressie
  • Het ophelderen van de proteolytische activiteit van menselijk ZMPSTE24 en ziektemutaties
  • Preklinische analyse van JH4-afgeleide chemicaliën voor de behandeling van Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Vitamine D vermindert de progerine-expressie en verbetert HGPS-cellulaire defecten
  • Onderdrukking van het antioxidant NRF2-pad bij vroegtijdige veroudering
  • Sphingolipide-metabolieten en het HGPS-fenotype
  • Therapeutische effecten van menselijke telomerase mRNA op fibroblasten afkomstig van patiënten met Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Atypisch Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Oftalmische manifestaties van Progeria
  • Menarche bij Progeria
  • Voortijdige veroudering in Hutchinson-Gilford Progeria-syndroomcellen is het gevolg van p53-activering als reactie op replicatiestress
  • Inductie van microRNA-29 leidt tot een progeroïde fenotype bij muizen
  • Bevindingen over grove en fijne motoriek bij een kleine groep kinderen met het klassieke Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Microgepatroneerde substraten versnellen de veroudering van pathologische gladde spiercellen
  • Lage niveaus van progerine resulteren in uitputting van vetweefsel na verloop van tijd
  • Atypisch progeroidsyndroom als gevolg van een mutatie in het coiled-coildomein van lamin A
  • Relatie van geselecteerde beperkingen in het bewegingsbereik (ROM) van de onderste extremiteit (LE) met fysieke prestaties en leeftijd bij het Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Functionele en topologische interactie van het telomere eiwit AKTIP met laminen
  • Update over de impact van farnesyleringsremmers op de overleving bij het Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Het nucleaire envelop-eiwit Luma is overbodig voor een normale hartfunctie
  • Δ133p53-isovorm als nieuw therapeutisch doelwit voor het Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Mutatie die de ZMPSTE24-klievingsplaats in prelamine A afschaft, veroorzaakt een progeroïde stoornis
  • Lage NO: veelvoorkomend pad bij normale veroudering en progeria? Ammoniakoxiderende bacteriën in het menselijk huidmicrobioom als ontstekingsremmer
  • Progeria en dermatologie: een vergeten verhaal?
  • Transcriptanalyse van vroege postnatale keratinocyten, osteoblasten en osteocyten van transgene muizen met het Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom
  • Vergelijking van de skeletale effectiviteit van de behandeling op een G608G Progeria-muismodel
  • Tandheelkundige en craniofaciale manifestaties van het Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom: een longitudinale studie
  • Contrast Enhanced MicroCT (CEuCT) voor het monitoren van kraakbeenstructurele eigenschappen en biochemische samenstelling in een G608G Progeria muismodel
  • Geneesmiddelenscreening op Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom met behulp van geïnduceerde pluripotente stamcellen

Dag 3 ging dieper in op celbiologie en fysiologie. De ochtendsessie getiteld Molecular and Cellular Mechanisms in HGPS and Aging werd gemodereerd door Maria Eriksson, PhD (Karolinska Institutet, Zweden). Robert Goldman, PhD (Northwestern University, VS) begon de dag met het bekijken van de nucleaire lamin-isovormen in de nucleaire lamina en de ontwikkeling van een 3D-superresolutiemicroscopietechniek.

Dr. Frank Rothman, de organisator van de workshop, stelt een vraag.

Katherine Wilson, PhD (Johns Hopkins School of Medicine, VS) presenteerde haar werk over het enzym OGT dat een suikermolecuul toevoegt aan doeleiwitten en essentieel is voor alle cellen. Giovanna Lattanzi, PhD (CNR Institute for Molecular Genetics, Italië) presenteerde haar bevindingen dat retinoïnezuur en rapamycine de lamin A tot prelamin A-verhouding verhogen en zo het DNA-reparatiemechanisme in de cel redden. Gerardo Ferbeyre, MD, PhD (Université de Montréal, Canada) heeft de interfase serine 22-fosforylering van endogene mutant lamin A in HGPS-cellen bestudeerd, terwijl Colin Stewart, D Phil (Institute of Medical Biology, Singapore) zich heeft gericht op SUN1, een eiwit dat HGPS-cellen beïnvloedt. Maria Eriksson, PhD sloot de sessie af met haar werk over de mogelijke gunstige effecten van resveratrol op botremodellering bij HGPS-muizen. De middagsessie van dag 3, getiteld Emerging Therapeutics, begon met Tom Misteli, PhD (NIH/National Cancer Institute, VS), die een overzicht gaf van de zoektocht naar kandidaatmedicijnen voor potentiële behandeling. Francis Collins, MD, PhD deelde veelbelovende resultaten in muizenstudies met het medicijn everolimus. Joseph Rabinowitz, PhD (Temple University, VS) presenteerde de eerste stappen in onderzoek naar gentherapie. John Cooke, MD, PhD (Houston Methodist Research Institute, VS) sloot de sessie af met een dynamische presentatie van telomerase-RNA-therapie als nieuwe potentiële therapie.

Judy Campisi, PhD (Buck Institute, VS), Mark Kieran, MD, PhD (Dana Farber Cancer Institute, VS) en Francis Collins, MD, PhD modereerden de Summation of Meeting and Key Findings en leidden een levendige discussie over de toekomst van progeriaonderzoek. Als passende afsluiting van de conferentie zong Francis Collins, MD, PhD het lied dat hij schreef, Durf te dromen, inspired by a conversation he had with Sam Berns at TEDMED 2012.[vc_column width=”1/6″][vc_custom_heading text=”Attendees” font_container=”tag:h1|text_align:right” use_theme_fonts=”yes”]


nl_NLDutch